- souper
- Souper, Coenare.Souper aux despens d'autruy, Coenare alienum.Souper hors de sa maison, Coenare foris.Aller souper avec aucun, Ad aliquem se recipere ad coenam.Complot fait d'aller souper en quelque lieu, Condicta coena.Avoir faim de souper, Coenaturire.Commander d'apprester le soupper, Imperare coenam.Promettre à aucun d'aller soupper avec luy, Promittere alicui, ad coenam, Condicere coenam.Je luy manday que je souperoye chez luy, Condixi ei coenam, Bud. ex Suet.Promettre d'aller souper, et apporter son soupper, Condicere symbolum ad coenam.Donner à souper, Coenam alicui dare, vel facere.Semondre quelqu'un à souper, Coenam indicere alicui, voyez Semondre.Estre plein jusques à la gorge du souper du jour de devant, Hesterna coena redundare.Qui n'a point encore soupé, Incoenis, Incoenatus.Il se coucha sans souper, Incoenatus iacuit, B.Le lieu où on soupoit, Coenaculum, Coena.Robbe qu'on prenoit pour souper, Coenatorium, Vestis coenatoria.En soupant, Super coenam, Inter coenam, vel coenandum.Quand apres souper tu eus, etc. Quum illa munera inspexisses coenatus.Un souper, Coena.Petit souper, Coenula.Souper auquel se fait despense excessive, Sumptuosa coena.Pour chacun souper, In coenas singulas.
Thresor de la langue françoyse. Jean Nicot.